Tussentijd telt zeven delen en elk deel heeft een titel die ontleend is aan oudere Engelse literatuur, van Malory’s Morte d’Arthur tot Gerard Manley Hopkins en van Shakespeare tot Lewis Carroll. Elk deel heeft een motto. Dat haalt Jones steeds uit Y Gododdin, dat hij in de Aantekeningen zo beschrijft: ‘vroeg-Welsh epos toegeschreven aan Aneirin (6e eeuw); gedenkt de inval van 300 Welshmen uit Gododdin (het grondgebied van de Otadini in de buurt van de Firth of Forth) in het Engelse koninkrijk Deira. Beschrijft de ondergang van deze 300 in slag bij Catraeth (mogelijk Catterick in Yorkshire). Slechts drie van hen ontkwamen aan de dood, onder wie de dichter, die treurt om zijn vrienden.’
Het is één van meerdere manieren waarop hij de continuïteit van de geschiedenis wil aantonen, dat de soldaten van de Eerste Wereldoorlog een lange lijn van strijd en veldslagen voortzetten. ‘De keuze voor fragmenten van dit gedicht als ‘teksten’ is dus niet geheel onopzettelijk in zoverre dat het ons verbindt met een oeroude eenheid en vermenging van rassen; met het Eiland als een gezamenlijke erfenis, met de herinnering aan Rome als een Europese eenheid. De dronken 300 bij Catraeth vielen als vertegenwoordigers van het Eiland Brittannië.’ Het doet de lezer van nu zich afvragen wat Jones zou hebben gevonden van de Brexit.
Wat misschien ook niet onopzettelijk is, is de keuze voor een nederlaag als samenbindende factor van de tekst die hij zelf maakt. Hoewel oorlogen uiteindelijk gaan om wie er als overwinnaar en wie er als verliezer uitkomt, lijkt dat Jones weinig te interesseren. Het is ook niet voor niets dat hij zijn epos mede opdraagt aan ‘de vijandelijke strijders aan het front die ons leed deelden, tegenover wie wij ons ongelukkigerwijs zagen gesteld’.
Voor Tussentijd goed en wel begint, citeert hij met de Welshe ondertitel ‘seinnyessit e gledyf ym penn mameu’ al direct uit Y Gododdin: Zijn zwaard weergalmde in de hoofden van moeders.
Y Gododdin is meerdere malen vertaald in het Engels en contemporain Welsh. Eén van die vertalingen is gratis te downloaden bij Project Gutenberg.
Pingback: Van Britse grenadiers, een jonge prins van Friesland en Zwartadder | Tussentijd – David Jones